Bij de familie Rombouts
mochten de kinderen één sport kiezen.
En de eerste sport waarvoor gekozen werd, was gymnastiek bij de vereniging
St. Raphaël.
Daar zaten ook alle kinderen uit de straat op dus het was een uitgemaakte
zaak dat je daar dan ook lid van werd.
Toen ik zo'n jaar of 12 was ben ik lid geworden van de atlethiek vereniging
LDA in Den Haag aan de Laan van Poot en twee tot drie
keer in de week ging ik daar op de fiets heen. Maar op 16 jarige leeftijd
ben ik daar mee gestopt.
En stom genoeg heb ik, totdat ik op 33 jarige leeftijd de loopsport ontdekte,
niet meer aan sport gedaan.
Ik ben toen lid geworden van AV'40 in Delft en ik was nog geen 2 jaar
lid of ik liep mijn eerste marathon de Westland Marathon. Er was een heel
strenge limiettijd van 4 uur.
En ik kwam dan ook in precies 4 uur over de streep.
In 1985 ben ik lid geworden van de atlethiekvereniging Ilion
te Zoetermeer.
In de loop der jaren ben ik halve- en hele marathons blijven lopen in
binnen- en buitenland.
Zo heb ik drie keer de Berlijn marathon gelopen, die ik nog steeds als
een van de meest perfecte marathons beschouw.
Niet alleen door het parcours en de perfecte organisatie, maar ook de
geweldige ambiance die er heerst.
In 2003 wilde ik nog een keer een marathon lopen, de 10de
zou het worden.
Een mooie afsluiting vond ik, maar dat moest dan wel een hele speciale
worden.
En het werd de wijnmarathon in Pouillac, de Medocstreek.
Er waren van Ilion nog een aantal die mee wilden lopen en een aantal supporters
zodat we uiteindelijk met een groep van 20 man op de camping van Pouillac
zijn neergestreken om een bere-gezellige week te beleven. Lees het verslag
maar eens !!
Oh ja, en die marathon heb ik tussen neus en lippen ook nog gelopen.
Een betere afsluiting van mijn marathon carrière had ik me niet kunnen
bedenken.
Ik wilde wel gewoon blijven trainen en lopen bij Ilion, met het doel om
fluitend een afstand van 15 km. te kunnen lopen met als uitschieter een
keer een halve marathon.
Maar net als Duco heb ik het
lidmaatschap bij Ilion opgezegd nadat ik was gestopt met werken. We zijn
teveel en te lange tijd achter elkaar weg.
Het heeft dan niet zoveel zin om nog lid te blijven van een vereniging.
|